Myślałem, że scenariusz pierwszej minuty drugiej połowy został napisany w chwili nieuznania ewidentnej bramki dla Anglii. Drużyny wychodzą na boisko, piłkę otrzymuje stoper Niemiec, wykłada na 11 metr do Rooneya, a ten podbiega i strzela obok nieinterweniującego Neuera.
Tak powinno się stać, gdyby Niemcy mieli choc trochę honoru. Zyskaliby, jako drużyna i jako naród, wieczny szacun całego świata, w tym nawet takich swoich zaciekłych przeciwników jak ja. I tak by ten mecz wygrali, bo byli dużo lepsi, a profit z tego mieliby do śmierci. Ale Niemcy honoru nie mają. I to jest główne przesłanie tego meczu.
Drugi wniosek jest taki, że albo Blatter i jego sitwa w trybie natychmiastowym dostosują przepisy do rzeczywistości, albo trzeba kupić betoniarkę, zaprawę, piasek, donieść wodę i zamurować tę bandę w jakiejś wieży ulokowanej w cichym i odosobnionym miejscu, żeby ich ewentualne wrzaski nikogo postronnego nie niepokoiły. Póki żywota nie dokonają.
Bardziej klinicznego przykładu wskazującego na konieczność pilnego wprowadzenia kamer do tej dyscypliny sportu chyba się nie znajdzie. Na najważniejszej imprezie czterolecia, w meczu bezpośrednio decydującym o awansie do dalszej fazy rozgrywek, na oczach miliardów widzów sędzia nie uznał ewidentnej bramki. Piłka przekroczyła linię bramkową prawie pół metra! Ja nosze okulary, ale nawet bez nich i bez powtórki dostrzegłem bez żadnych kłopotów, że gol ewidentnie padł. A sędzia nie! Ja nie twierdzę, że sędzia był przekupiony przez Niemców. Nie twierdzę nawet, choc głowy nie dam, że był odpowiednio nastawiony przez ludzi Blattera. Być może on tego naprawdę nie zauważył. Jak mógł tego nie zauważyć sędzia boczny tego nie dociekam, bo i tak nie pojmę. Mniejsza z tym. Wielokrotnie pisałem i tu, i gdzie indziej, że jedynym możliwym i jednocześnie najprostszym rozwiązaniem jest po prostu skalkowanie rozwiązania zastosowanego w hokeju. Krótkie i proste. Zero filozofii. Tylko, że wtedy Blatter i jego kumple nie mogliby niczego rzeźbić.
I tu jest pies pogrzebany.
